EKSPERT RADZI – Reguły Incoterms® 2020

26 czerwca 2020by 3CARGO
ekspert-3CARGO-radzi-incoterms-1280x812.jpg
Seria publikacji EKSPERT 3CARGO RADZI to cykl autorski, oparty o wiedzę osób bezpośrednio związanych z nami – zachęcamy do lektury. Pytania tematyczne można przesyłać na ekspert@3cargo.com

 

wymiana handlowa incotermsINCOTERMS® 2020

Dobra znajomość reguł Incoterms jest niezwykle przydatna dla każdego importera i eksportera. O zasadach ich stosowania oraz o zmianach w najnowszej wersji Incoterms 2020 rozmawiamy z Tomaszem Nyczem, Specjalistą ds Sprzedaży w 3CARGO.

 

 

 


 

Spis treści:

Panie Tomaszu, czym są reguły Incoterms?

Reguły Incoterms to najbardziej popularny i powszechnie stosowany zbiór warunków handlowych dotyczących sprzedaży towarów, które określają obowiązki sprzedającego i kupującego. Ich głównym celem jest usprawnianie procesu zawierania umów handlowych. Od czasu powstania pierwszej wersji, czyli od 1936 roku, reguły Incoterms stały się nieodłączną częścią języka handlu i zapewniają szczegółowe wytyczne dla osób uczestniczących w codziennym imporcie i eksporcie towarów.

Kto zajmuje się ich publikacją i aktualizacją?

Reguły Incoterms to efekt pracy Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC). Powstały w oparciu o szeroko zakrojone badania nad regułami handlowymi stosowanymi w różnych krajach, które ICC przeprowadziła w okresie międzywojennym. Impulsem do ich przeprowadzenia była potrzeba stworzenia globalnego systemu reguł rządzących handlem. Świat potrzebował przywrócenia dobrobytu gospodarczego, a taki jednolity system reguł miał być narzędziem wspierającym międzynarodową wymianę handlową. Od tego czasu są regularnie aktualizowane, od 1980 roku nowa wersja pojawia się co 10 lat. W pierwszej wersji znalazło się 6 reguł, obecnie jest ich 11.

Dlaczego warto wspierać się regułami Incoterms przy zawieraniu umowy z partnerem zagranicznym?

W sytuacji, gdy na całym świecie funkcjonują liczne klauzule dotyczące handlu kształtowane przez politykę handlową danego kraju, niewątpliwymi zaletami reguł Incoterms są ich uniwersalny charakter i globalny zasięg. Zapewnia to jasność i przewidywalność całego procesu, a zarazem pewną elastyczność pozwalającą dostosować się do dynamicznych okoliczności w trakcie transportu. Powołanie się na regułę Incoterms sugeruje sposób podziału obowiązków stron w zakresie kosztów, ryzyka, organizacji transportu i odprawy celnej, dzięki czemu oszczędzamy czas na doprecyzowywanie tych kwestii w umowie. To ułatwia i przyspiesza zawieranie umów oraz zmniejsza ryzyko nieporozumień i niedomówień w zakresie odpowiedzialności obu stron jeżeli chodzi o transport towarów i związane z nim obowiązki. Wybrana reguła wpływa również na wartość opodatkowania w przypadku transportów pozaunijnych, ponieważ może wliczać koszt transportu w wartość towaru.

Nie są to jednak reguły obligatoryjne, prawda? Co to dokładnie oznacza?

Oznacza to, że reguły Incoterms są raczej zwyczajem handlowym niż prawem, ich zastosowanie zależy od woli stron. Nie mogą oczywiście stać w sprzeczności z prawem obowiązującym strony podczas spisywania umowy, nie są też same w sobie umową sprzedaży i jej nie zastępują, stanowią jedynie jej element, a nawet często mogą umową być nieobjęte i bazować na doraźnych ustaleniach między stronami przed organizacją transportu.

Nie obejmują też spedytorów i przewoźników.

Dokładnie tak, i o tym warto pamiętać. Odpowiedzialność spedytorów i przewoźników za wykonanie usługi transportowej określona jest przepisami szeroko pojętego prawa transportowego. Reguły Incoterms mają natomiast wpływ na wybór samego środka transportu i przewoźnika w myśl zasady, że kto ponosi większą odpowiedzialność ma większe prawo do decydowania o przebiegu procesu.

Jakie są generalne zasady stosowania reguł Incoterms?

W przypadku, gdy obie strony umowy decydują się na zastosowanie w niej reguł Incoterms, intencja ta powinna być zawarta przede wszystkim na fakturze. Umowy międzynarodowe nie muszą precyzować Incoterms na starcie, mogą dopuszczać różne rozwiązania, a dopiero zapis istniejący na fakturze ma bezpośredni wpływ na ponoszone opłaty celne itp. Zapis powinien przyjąć formę następującego sformułowania:
„[wybrana reguła Incoterms] [nazwany port, miejsce lub punkt] Incoterms 2020”, np. FCA Stambuł Incoterms 2020, przy czym podanie dokładnego miejsca oraz rocznika reguł Incoterms ma kluczowe znaczenie.

Dlaczego jest to tak ważne?

Ponieważ pomaga uniknąć niepotrzebnych nieporozumień. W regułach z grup D i F nazwa miejsca wyznacza, gdzie towary zostają dostarczone, a także gdzie ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego. Z kolei w regułach z grupy C punkt ten może być dowolnym uzgodnionym miejscem na planowanej trasie, do którego sprzedawca ponosi koszty transportu, za który jednak odpowiedzialny jest już kupujący. W przypadku braku określenia roku, z którego pochodzą reguły Incoterms, od 1 stycznia 2020 roku zastosowanie mają reguły Incoterms 2020, więc jeżeli chcemy przykładowo zastosować regułę w formie z 2010 roku, musimy o zaznaczeniu tej daty pamiętać.

Czym kierować się przy wyborze reguły Incoterms?

Wybór odpowiedniej reguły Incoterms to ważny element w procesie zawierania umowy, ponieważ w zależności od wybranej reguły kupujący przy sprowadzaniu towaru może zaoszczędzić lub przepłacić. Poza samą kwestią kosztów liczy się też to, jak bardzo chcemy zaangażować się w proces transportu – czasami może wydawać się, że nie mamy wystarczającej wiedzy bądź możliwości po swojej stronie, aby samodzielnie podjąć się organizacji. Może jednak okazać się, że na takim rozwiązaniu jesteśmy w stanie sporo zyskać – bezpośrednio materialnie bądź poprzez inne czynniki. Jeśli podejmujemy się eksportu towaru poza obszar UE, możemy nie tylko samą sprzedaż towaru, ale także usługi transportu również rozliczać i uzyskiwać wyższy zwrot VAT. Jeśli sami podejmiemy decyzję o organizacji importu, może się okazać, że do tej pory ukryte w cenie towaru koszty transportu, które płaciliśmy z fakturą zakupową, są niższe jeśli podejmiemy się organizacji przewozu po naszej stronie. Do tego dochodzi czynnik decyzyjności – jeśli transport organizowany przez podwykonawców naszego partnera dotychczas pozostawiał wiele do życzenia, możemy chcieć sami mieć wpływ na to, kiedy i jakim samochodem towar do nas dotrze. Dlatego też każda dobra firma spedycyjna i agencja celna poczuwają się do obowiązku, aby proces ten możliwie rozjaśnić i ułatwić swojemu klientowi.

Od 1 stycznia 2020 obowiązują nowe reguły Incoterms 2020, które zastąpiły dotychczas obowiązujące Incoterms 2010. Co się zmieniło?

Zmiany nie są rewolucyjne, ale sprawiają, że nowe reguły Incoterms są lepiej dostosowane do zmieniających się warunków w handlu międzynarodowym. Do najważniejszych zmian należy zmiana kolejności proponowanych przez ICC reguł – reguła DAP umieszczona została pozycję wcześniej, przed dotychczasową regułą DAT, aby dokładniej odzwierciedlać treść reguły, z kolei sama reguła DAT (Delivered at Terminal) uległa przeobrażeniu w regułę DPU (Delivered at Place Unloaded). Zmiana nazwy i skrótu ma na celu podkreślenie, że terminal nie jest jedynym właściwym miejscem dostarczenia towaru, przy jednoczesnym założeniu, że charakterystyka miejsca docelowego umożliwia dostarczenie towaru i jego rozładunek. Ponadto ICC dokonała aktualizacji reguły FCA (Free Carrier) tak, by uwzględniała ona sytuację, w której towary są sprzedawane do przewozu drogą morską, a nabywca lub sprzedawca (lub bank którejkolwiek ze stron) prosi o konosament z adnotacją „on board”. Warto też wspomnieć o ustanowieniu za obowiązujący podstawowy poziom ochrony ubezpieczeniowej Klazuli „C” dla reguły CIF oraz Klauzuli „A” dla reguły CIP. Chodzi o instytutowe klauzule ładunkowe – Institute Cargo Clauses – które znajdują zastosowanie do większości rodzajów ładunków i różnych środków transportu.

Panie Tomaszu, a czy z doświadczenia może nam Pan powiedzieć, jakie reguły Incoterms są najczęściej stosowane przez przedsiębiorców?

Najpowszechniejszą regułą Incoterms wybieraną podczas eksportów, oczywiście jeżeli transport jest po naszej stronie, jest reguła DAP. Jest to dość wygodne biorąc pod uwagę, że kwestie związane z rozładunkiem oraz opłatami celno- podatkowymi leżą po stronie odbiorcy. Kwestia finalnego miejsca dostawy pozostaje do ustalenia pomiędzy nadawcą, a odbiorcą. Jeżeli chodzi o importy, to w większości przypadków jest to reguła Incoterms EXW. Towar odbieramy bezpośrednio od producenta jeszcze przed odprawą celną eksportową. Nadawca dostarcza odpowiednie dokumenty, potrzebne do odprawy celnej, natomiast odpowiedzialność za ładunek leży po naszej stronie. Wygodną i bezpieczną regułą jest Incoterms FCA z uwzględnieniem miejsca, w którym role odpowiedzialności za towar się odwracają. W tym przypadku w gestii nadawcy jest dostarczenie towaru do ustalonego wcześniej miejsca, głównie jest to terminal przeładunkowy bądź magazyn w pobliżu Urzędu Celnego.

Bardzo dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała Ewelina Kłoda


 

Grupy reguł Incoterms® 2020 – omówienie eksperta:

W swojej obecnej formie zawierają 11 reguł podzielonych na cztery grupy oznaczone literami C, D, E, F. Każda z grup określa sposób, w jaki koszty i odpowiedzialność są podzielone pomiędzy kupującego i sprzedającego.

Grupa E

Grupa E, na którą składa się wyłącznie Incoterm EXW, daje pełną odpowiedzialność, łącznie z kosztami odpraw celnych eksportowych, stronie kupującej. Nadawca może wprost wystawić towar na rampę załadowczą i na tym kończy się jego rola. W praktyce jednak, szczególnie w przypadku transportów pozaunijnych, nadawca często uczestniczy w procesie odprawy eksportowej – nawet jeśli nie on miałby za nią płacić, to jego firma jest reprezentowana przed urzędami celnymi i skarbowymi kraju pochodzenia, więc w wielu przypadkach, woląc swobodnie wybrać reprezentującą go agencję bądź posiadając miejsce uznane na terenie firmy, sam podejmuje się odprawy eksportowej, w gestii odbiorcy pozostawiając fizyczny aspekt przemieszczenia towaru. W kompetencjach odbiorcy jest organizacja transportu od miejsca wydania aż do swojego magazynu, pokrycie kosztów usługi odprawy celnej w eksporcie (jeśli nie ustalono inaczej), ubezpieczenia, a także podatków/cła importowego/odprawy celnej importowej w swoim kraju.

Grupa F

Grupa F najczęściej zakłada, że nadawca we własnym zakresie dostarczy towar do wskazanego miejsca jeszcze na terenie swojego kraju, czyli np. do portu nadania bądź terminalu przewoźnika wybranego przez kupującego. Od momentu przyjęcia ładunku do terminalu dalsza odpowiedzialność spoczywa na kupującym, aczkolwiek nadawca musi zagwarantować odprawę celną eksportową we własnym zakresie. Może to zrobić zanim dostarczy towar we wskazane miejsce, bądź już po przekazaniu towaru obsłudze przewoźnika, na przykład gdy odprawa eksportowa jest dokonywana na ciężarówce międzynarodowej bądź w terminalu portu. FCA ma zastosowanie do wszystkich gałęzi transportu, FAS bądź FOB głównie do transportu morskiego – określając miejsce zmiany gestii do złożenia kontenera obok burty statku jeszcze na nabrzeżu (FAS – Free Alongside Ship) albo w momencie przekroczenia burty statku podczas załadunku (FOB – Freight on Board). Reguły grupy F nie precyzują, czy towar jest ubezpieczony na czas transportu, ale pozostawiają taką możliwość w gestii strony kupującej od momentu zmiany gestii transportowej.

Grupa C

Reguły z grupy C dotyczą tych transportów, które organizuje nadawca, ale odpowiedzialność za nie jest po stronie odbiorcy (najpóźniej od momentu złożenia na terminalu międzynarodowym w przypadku własnej dostawy nadawcy). Tutaj reguły CPT i CIP mogą mieć zastosowanie do różnych środków transportu, gdzie CPT oznacza pokrycie kosztów odprawy celnej eksportowej i transportu do wskazanego miejsca w kraju importera, a CIP dokłada do tego także koszt ubezpieczenia. Odpowiedzialność odbiorcy za towar rozpoczyna się w momencie przekazania ładunku pierwszemu przewoźnikowi. CFR i CIF zamiast wskazanego dowolnego miejsca w kraju importera przyjmują wyłącznie port docelowy. W takim przypadku odpowiedzialność za przesyłkę przez odbiorcę, tak samo jak przy FOB, rozpoczyna się przy przekroczeniu burty statku.

Grupa D

Grupa D jest niemal całkowitym przeciwieństwem grupy E. Zakłada się tutaj, że nadawca poniesie wszelkie opłaty i we własnym zakresie dostarczy towar do wyznaczonego terminalu na terenie kraju kupującego bądź do jego własnego magazynu. W gestii odbiorcy jest: dla DAP pokrycie kosztów rozładunku, odprawy celnej i podatków (cło i VAT), dla DPU wyłącznie odprawy celnej importowej i podatków, dla DDP wyłącznie ewentualnych kosztów rozładunku, jeśli nie postanowiono inaczej – czyli w przypadku DDP nadawca płaci nie tylko za odprawę eksportową, organizację transportu do odbiorcy, ale nawet opłaca VAT i cło importowe w kraju przeznaczenia. Jednak należy pamiętać, że nawet wtedy importer towaru odpowiada za pewne czynności, jak potwierdzenie tłumaczenia pozycji faktury dla celów odprawy, i to importer jest reprezentowany przed urzędem celnym, choć nie płaci ani za usługę ani za podatki. Reguła DDP nie jest jednak tak często stosowana z uwagi na pojawiającą się konieczność znajomości prawa podatkowego bądź procedur celnych kraju, do którego eksporter wysyła towar.

Najbardziej rzetelnym źródłem szczegółowych informacji dotyczących poszczególnych reguł Incoterms są materiały Międzynarodowej Izby Handlowej. Pomocne mogą być także informacje pochodzące od firm logistycznych, które, choć nie są bezpośrednio objęte regułami Incoterms, mają sporą wiedzę na temat zasad ich stosowania.


Siedziba firmy

ul. Świerkowicka 36
43-502 Czechowice-Dziedzice
POLSKA

+48 32 780 1111

+48 537 400 651

office@3cargo.com

Polityka prywatnościKlauzula informacyjna

Oddział firmy

Rokszyce II 10a
97-371 Piotrków Trybunalski
POLSKA

+48 793 657 676

w.maska@3cargo.com


Pozostańmy w kontakcie

Dołącz do środowiska ludzi z pasją! Śledź nasze kanały w mediach społecznościowych, dziel się swoimi opiniami i bądź na bieżąco z najświeższymi informacjami oraz ciekawostkami z branży TSL.



Copyright © 3 CARGO 2017 | Realizacja: Grabowski Sound & Image